Αγάπη 3η: Διδασκαλία

        Γράφω "διδασκαλία" και όχι "μαθηματικά" που είναι η ειδικότητά μου, γιατί κυρίως αυτό που μου αρέσει είναι να διδάσκω. Αυτή η επικοινωνία που μπορεί να προκύψει με κάποιον ή κάποιους από τους μαθητές μου, με τρελαίνει! Είτε πάνω στο γνωστικό κομμάτι, είτε σε μία συζήτηση για κάτι λίγο πιο άσχετο. Είμαι και φαίνομαι πολύ χαρούμενη, όποτε γίνεται αυτό...

Γιατί διάλεξα μαθηματικά, παλιότερα δεν ήμουν πολύ σίγουρη, αλλά τώρα μπορώ να πω πως με ελκύει σ'αυτά το ότι είναι ειλικρινή και ντόμπρα, και καθαρά σαν κρύσταλλο: Αν είσαι σωστός, σε αποζημιώνουν με την αλήθεια! Εκτιμώ πολύ, επίσης, το ότι κάθε σύμβολο εμπεριέχει πολλές σημασίες, κι έτσι ο μαθηματικός λόγος είναι έντονα συμπυκνωμένος και αυστηρός, χωρίς περιττά. Γι' αυτό, νομίζω, είναι και ο μπαμπούλας των μαθητών και μεγάλο ψυχολογικό τραύμα πολλών ενηλίκων από τα μαθητικά τους χρόνια...

Μέσα σε αυτή τη δουλειά είναι τόσα πολλά τα συναισθήματα που μπορεί να αναπτυχθούν, γιατί έχεις να κάνεις με ένα αξιοσέβαστο πλήθος ανθρώπων και πολλά πράγματα να αντιμετωπίσεις, ειδικά στη σημερινή τάξη.  Πολύ βασικό το ότι, πλέον, τα παιδιά μπορεί να γίνουν πολύ ισχυρός καθρέφτης σου! Και ακόμα περισσότερο, τα σημερινά παιδιά δε σε φοβούνται και άνετα μπορεί να στην πουν στα ίσα καμιά φορά...
Κι εκεί μπορείς να μάθεις πολλά για σένα...

Περισσότερα για τις δυσκολίες της δουλειάς και την ψυχολογία του δάσκαλου σε επερχόμενη ανάρτηση...