Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

Το σήμερα με απαισιόδοξη ματιά και η χαρά της άγνοιας

Σε προειδοποιώ, θα σε μιζεριάσω! Αν θες να παραμείνεις χαρωπός, μην προχωράς παρακάτω! 
Μία μικρή έκρηξη απαισιοδοξίας και αγανάκτησης τούτο το όμορφο πρωινό....
Μια και μου θύμισες, φίλε μου, τη γαϊδουριά του γείτονα που μου έχει βάλει το ταλαίπωρο σκύλο μόνιμα μέσα στο αυτί μου...

Βλέπεις όλα αυτά που γίνονται γύρω μας, ειδικά σήμερα, που πέφτουν οι μάσκες και αποκαλύπτεται η ασχήμια ανθρώπων και καταστάσεων...
Γύρω σου, δίπλα σου, βλέπεις άτομα τελείως κομπλεξικά, που προσπαθούν να σου επιβάλουν την αρρώστια τους με το ζόρι και θεωρούν πως είναι δικαίωμά τους να το κάνουν!
Σου στερούν την ηρεμία σου, τον καθαρό αέρα, την υγειή διατροφή, την αλήθεια... Και το λυπηρό είναι ότι το ευχαριστιούνται!
Ευχαριστιούνται να σε υποβιβάζουν, να σε ενοχλούν, να σε βλέπουν δυστυχισμένο, να σε προκαλούν...

Κι αν πας να τους προσεγγίσεις να μιλήσετε, ή θα σου γυρίσουν την πλάτη, ή θα κάνουν τσαμπουκά! Ή θα προσπαθήσουν να σε γεμίσουν ενοχές, όπως έκανε πρόσφατα ο τεραστίων διατάσεων πολιτικός (που πιθανότατα έχεις ψηφίσει) πετώντας σου το κορυφαίο "Μαζί τα φάγαμε!" χωρίς ίχνος ντροπής! Έτσι, για να σου κόψουν κάθε προσπάθεια αντίδρασης!

Είμαστε μία χώρα με έντονη ανομοιογένεια, που ο καθένας είναι μόνος του, ο καθένας θέλει να κάνει αυτό που θέλει, χωρίς να λογαριάζει τον άλλο...
Δες μόνο τι γίνεται στους δρόμους με τους ραλίστες που κυκλοφορούν!!!
Δες τι γίνεται στις καφετέριες με το τσιγάρο και πες μου σε ποιες εφαρμόζεται αυτός ο κακός ο νόμος!!!
Δες τι γίνεται στα σχολεία, όπου επιτρέπεται ο καθένας να μπαίνει και να σε πετάει έξω!!!
Δες πώς σε κοροϊδεύουν και σε ποδοπατάνε οι πολιτικοί!!!
Δες πώς σου κατευθύνει τη σκέψη η τηλεόραση!!!

Και οι νόμοι; Απλά Α Υ Τ Ι Σ Τ Ι Κ Ο Ι!
Και μετά σου λέει η δικηγόρος σου, "Καλά αυτοί οι Έλληνες, δικομανείς!". Λες και ο καθένας είναι ένας βλάκας που γουστάρει να ταλαιπωρεί την ψυχολογία του για χρόνια στα δικαστήρια και ηδονίζεται να ξοδεύει τα λεφτά που δεν του περισσεύουν με τις τόσες αναβολές και τις διάφορες μεθόδους...

Σα να μισιόμαστε μεταξύ μας ώρες ώρες! Και καταντήσαμε να επαναστατούμε μόνο για τα δικαιώματα του καπνιστή!!! Η λογική του παραλόγου!

Αυτό που γίνεται σε αυτόν τον τόπο πρέπει να είναι παγκόσμια αποκλειστικότητα!

Μόνο στις γιορτές νομίζω τα βρίσκουμε κάπως...
Θυμάσαι και στους Ολυμπιακούς Αγώνες τι κλίμα χαράς και προσφοράς επικρατούσε στην Αθήνα; Ήταν η τυχερή μας χρονιά, βέβαια! Number one και στα τραγούδια και στα ποδόσφαιρα! Ήταν τόσο εντυπωσιακό, αλλά και τόσο όμορφο για να κρατήσει!

Και θυμάμαι τι καλά που ήμουν μέχρι πριν αρκετά χρόνια στην Αθήνα, κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους, μικρότερη σε ηλικία, όπου ήξερα τόσα λιγότερα πράγματα και ήμουν τόσο πιο ευτυχισμένη! Όχι, ότι είναι και καλό απαραίτητα, αλλά και που γνωρίζω, τι μπορώ να κάνω; Μόνο την ψυχολογία μου χάλια κάνω με την τόση αγανάκτηση και οργή που τη φουσκώνω...

Ποιος είναι αυτός ο θαρραλέος που θα βάλει σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή για να ανατρέψει τα πράγματα και να μας χαρίσει επιτέλους αξιοπρέπεια;

Πήγαινε, τώρα, να διαλογιστείς υπό τους ήχους πουλιών, κυμάτων και κονγκ!
Ή καλύτερα, βγες και έχει υπέροχη μέρα!
Ουφ!

4 σχόλια:

  1. Συμφωνώ και επαυξάνω! Τι να πρωτοσχολιάσω? Ειδικά στο θέμα του τσιγάρου, βρίσκω πολύ παράξενη αυτή την άρνηση... Εδώ (στην Αγγλία) ο κόσμος δεν καπνίζει σε εσωτερικούς χώρους, βγαίνει έξω, και δεν έχει κανείς παράπονο. Να σημειώσω δε, ότι εδώ το καλοκαίρι είναι περίπου... μια βδομάδα, όχι 6 μήνες που είναι στην Ελλάδα!! Γενικά, πάντως, δεν είμαι σίγουρη ότι "πέφτουν οι μάσκες και αποκαλύπτεται η ασχήμια", πάντα έτσι ήταν τα πράγματα (πιστεύω), απλά εμείς μεγαλωνουμε, δεν έουμε πια την παιδική αθωότητα και τα βλέπουμε τα πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις, πιο καθαρά και καμιά φορά πιο κυνικά... Φιλάκια από τα ξένα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χριστίνα μου, εδώ ο κόσμος είναι πολύ απογοητευμένος! Όπως είπε ένας σοφός άνθρωπος, ο πανεπιστημιακός Γραμματικάκης σε μία εκπομπή προχθές, υπάρχει μία "βουβή πικρία". Γιατί φαινόταν μέχρι τώρα πως μπορούμε να ζούμε μία άνετη ζωή, και ξαφνικά μας τη στερούν! Η τεράστια ασχήμια της πολιτικής που ακολουθήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, τώρα φαίνεται καθαρά! Τώρα που μας τα παίρνουν πίσω!
    Και κανείς δεν ξέρει πως να αντιδράσει! Μία πρόταση που ακούστηκε είναι να ελέγχουμε και να διορθώνουμε ο ένας τον άλλο. Δηλαδή θέλουν να μας βάλουν να τσακωνόμαστε μεταξύ μας! Πολιτισμός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το ξέρω ότι ο κόσμος είναι πολύ απογοητευμένος. Κάποια στιγμή όμως θα γινόταν κι αυτό!! Δεν γίνεται να ζεις άνετα χωρίς να παράγεις κάτι. Εδώ υπάρχει ένα ρητό που, κατά τη γνώμη μου, είναι σοφό: "There is no such thing as a free lunch". Κοινώς, το τζάμπα πέθανε - για να ακριβολογώ, δεν υπήρξε ποτέ. Αυτό δεν είχαμε καταλάβει (και πολιτικοί και λαός) και αυτό πληρώνουμε τώρα. Η μάλλον τώρα που το σκέφτομαι πάντα το ξέραμε, αλλά επειδή είμαστε και κουτοπόνηροι νομίζαμε ότι θα ξεφύγουμε!! Αλλά το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται!!! Νομίζω πάντως ότι πρέπει να πιάζουμε πάτο για να βάλουμε μυαλό, να είμαστε πιο συνετοί και πιο ευσυνείδητοι. Και πιο καχύποπτοι σε μεγάλα λόγια και παχιές υποσχέσεις....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα βάλουμε ποτέ μυαλό, όμως; Είχαμε ποτέ άξιους ανθρώπους να μας οδηγούν; Θα έχουμε ποτέ; Ή είναι πράγματι η Ιστορία κυκλικό φαινόμενο και θα επαναλαμβάνεται συνεχώς η ίδια ασχήμια; Συμβαίνει και σε άλλες χώρες ή είναι ελληνικό προνόμιο; Θα κάνω ανάρτηση ενός κειμένου που μου έστειλαν σήμερα, οπότε συνεχίζουμε κι εκεί τα σχόλια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή