Το σήμερα με απαισιόδοξη ματιά και η χαρά της άγνοιας

Σε προειδοποιώ, θα σε μιζεριάσω! Αν θες να παραμείνεις χαρωπός, μην προχωράς παρακάτω! 

Μία μικρή έκρηξη απαισιοδοξίας και αγανάκτησης τούτο το όμορφο πρωινό....
Μια και μου θύμισες, φίλε μου, τη γαϊδουριά του γείτονα που μου έχει βάλει το ταλαίπωρο σκύλο μόνιμα μέσα στο αυτί μου...

Βλέπεις όλα αυτά που γίνονται γύρω μας, ειδικά σήμερα, που πέφτουν οι μάσκες και αποκαλύπτεται η ασχήμια ανθρώπων και καταστάσεων...
Γύρω σου, δίπλα σου, βλέπεις άτομα τελείως κομπλεξικά, που προσπαθούν να σου επιβάλουν την αρρώστια τους με το ζόρι και θεωρούν πως είναι δικαίωμά τους να το κάνουν!
Σου στερούν την ηρεμία σου, τον καθαρό αέρα, την υγειή διατροφή, την αλήθεια... Και το λυπηρό είναι ότι το ευχαριστιούνται!
Ευχαριστιούνται να σε υποβιβάζουν, να σε ενοχλούν, να σε βλέπουν δυστυχισμένο, να σε προκαλούν...

Κι αν πας να τους προσεγγίσεις να μιλήσετε, ή θα σου γυρίσουν την πλάτη, ή θα κάνουν τσαμπουκά! Ή θα προσπαθήσουν να σε γεμίσουν ενοχές, όπως έκανε πρόσφατα ο τεραστίων διατάσεων πολιτικός (που πιθανότατα έχεις ψηφίσει) πετώντας σου το κορυφαίο "Μαζί τα φάγαμε!" χωρίς ίχνος ντροπής! Έτσι, για να σου κόψουν κάθε προσπάθεια αντίδρασης!

Είμαστε μία χώρα με έντονη ανομοιογένεια, που ο καθένας είναι μόνος του, ο καθένας θέλει να κάνει αυτό που θέλει, χωρίς να λογαριάζει τον άλλο...
Δες μόνο τι γίνεται στους δρόμους με τους ραλίστες που κυκλοφορούν!!!
Δες τι γίνεται στις καφετέριες με το τσιγάρο και πες μου σε ποιες εφαρμόζεται αυτός ο κακός ο νόμος!!!
Δες τι γίνεται στα σχολεία, όπου επιτρέπεται ο καθένας να μπαίνει και να σε πετάει έξω!!!
Δες πώς σε κοροϊδεύουν και σε ποδοπατάνε οι πολιτικοί!!!
Δες πώς σου κατευθύνει τη σκέψη η τηλεόραση!!!

Και οι νόμοι; Απλά Α Υ Τ Ι Σ Τ Ι Κ Ο Ι!
Και μετά σου λέει η δικηγόρος σου, "Καλά αυτοί οι Έλληνες, δικομανείς!". Λες και ο καθένας είναι ένας βλάκας που γουστάρει να ταλαιπωρεί την ψυχολογία του για χρόνια στα δικαστήρια και ηδονίζεται να ξοδεύει τα λεφτά που δεν του περισσεύουν με τις τόσες αναβολές και τις διάφορες μεθόδους...

Σα να μισιόμαστε μεταξύ μας ώρες ώρες! Και καταντήσαμε να επαναστατούμε μόνο για τα δικαιώματα του καπνιστή!!! Η λογική του παραλόγου!

Αυτό που γίνεται σε αυτόν τον τόπο πρέπει να είναι παγκόσμια αποκλειστικότητα!

Μόνο στις γιορτές νομίζω τα βρίσκουμε κάπως...
Θυμάσαι και στους Ολυμπιακούς Αγώνες τι κλίμα χαράς και προσφοράς επικρατούσε στην Αθήνα; Ήταν η τυχερή μας χρονιά, βέβαια! Number one και στα τραγούδια και στα ποδόσφαιρα! Ήταν τόσο εντυπωσιακό, αλλά και τόσο όμορφο για να κρατήσει!

Και θυμάμαι τι καλά που ήμουν μέχρι πριν αρκετά χρόνια στην Αθήνα, κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους, μικρότερη σε ηλικία, όπου ήξερα τόσα λιγότερα πράγματα και ήμουν τόσο πιο ευτυχισμένη! Όχι, ότι είναι και καλό απαραίτητα, αλλά και που γνωρίζω, τι μπορώ να κάνω; Μόνο την ψυχολογία μου χάλια κάνω με την τόση αγανάκτηση και οργή που τη φουσκώνω...

Ποιος είναι αυτός ο θαρραλέος που θα βάλει σε κίνδυνο την ίδια του τη ζωή για να ανατρέψει τα πράγματα και να μας χαρίσει επιτέλους αξιοπρέπεια;

Πήγαινε, τώρα, να διαλογιστείς υπό τους ήχους πουλιών, κυμάτων και κονγκ!
Ή καλύτερα, βγες και έχει υπέροχη μέρα!
Ουφ!