Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Έτσι απλά, περί Ευγνωμοσύνης...

Μάλλον κάτι μου φωνάζει πάλι το σύμπαν...
Μάλλον από την κούραση τα βλέπω πιο αρνητικά από ότι είναι, και έχω αρχίσει να γίνομαι αχάριστη...
Μάλλον ξεχνώ τα καλά που έχω (με κόπο) πετύχει...

Ταξιδεύοντας προς Αμαλιάδα, έτυχα στο ραδιόφωνο μια εκπομπή, όπου ο εκφωνητής μίλαγε φιλοσοφημένα, και χωρίς να είναι καθόλου κουραστικός... Και ανάμεσα στα άλλα είπε τη μαγική αυτή φράση...


Οπτικοποίηση με τα ελάχιστα μέσα που πήρα αυτή τη φορά μαζί μου, και απ' ότι φαίνεται και με βολεύουν και μου αρκούν να αποτυπώσω τις εικόνες μου...


Κι επειδή κάποιο παραθυράκι φαίνεται άνοιξε, η πλύση εγκεφάλου περί ευγνωμοσύνης συνεχίστηκε 2 ημέρες μετά, λίγο πριν τελειώσω τη ζωγραφιά... Από το ράφι του σούπερ μάκετ μου έκλεισε το μάτι Το Μυστικό, όπου στη σελίδα 69 μιλάει για το ίδιο θέμα...


Για να πετύχεις αυτά που ζητάς, πρέπει πρώτα να ευχαριστείς γι' αυτά που έχεις...

Αχ, αυτάαααα...
Να έχετε μια όμορφη Κυριακή!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου