Like a bicycle

Εδώ και καιρό θαυμάζω όλες αυτές τις υπέροχες δημιουργίες που κάνουν τα κορίτσια της μπλογκογειτονιάς στα πλαίσια του art journaling! Πόσες τεχνικές και πόση φαντασία!!!
Είχα προμηθευτεί κι εγώ, λοιπόν, ένα μικρό σημειωματάριο από τη Λένα και το είχα στην άκρη για "όποτε μου έρθει"... Και μου ήρθε η έμπνευση και είπα να κάνω μία πρώτη προσπάθεια κι εγώ...
Et voila...

Λίγο θαλασσί mist για τον ουρανό που το ξέβαψα κατά τόπους για τα σύννεφα, masking με γκέσο για τα κλαδάκια, θερμοανάγλυφο για το ασημένιο ποδήλατο, λίγο liquid stickles για τα κόκκινα λουλουδάκια, και μπόλικο ακρυλικό...
Εξετάζοντας τη συμπεριφορά των υλικών ένα πρώτο συμπέρασμα... Τα ακρυλικά μου δεν στρώνουν σωστά στο γκέσο, ενώ μου έκανε εντύπωση πόσο εύκολα ξεβάφουν τα mist... Μάλλον, θα πρέπει να το μελετήσω λίγο καλύτερα το θέμα...
Με το μαρκαδοράκι το μαύρο ήμουν επιφυλαχτική στην αρχή, αλλά νομίζω έβαλε πιο σαφή όρια στα χρώματα...

Πώς σας φαίνεται;
Λέω να συμμετέχω και στην πρόκληση του Scrapbooking Greece με θέμα την Αγάπη...

Φιλιά!

Sweet apple (or Sweet like an apple)

Να και μία βραδινο-πρωινή σύνθεση, φρέσκια φρέσκια...

Μόλις είδα τη σύνθεση της Μαρίας με τη φοβερή πρωταγωνίστρια της καρδιάς της και το όμορφο κεντητό "APPLE", θυμήθηκα την Πετρούλα μου πριν λίγους μήνες... Άρρωστο το καψερό με τη μύτη της να τρέχει συνεχώς...

Κι ένα πρωί σηκωνόμαστε για το πρωινό μας, κι αφού τελειώσαμε, βλέπω το καψερό να έρχεται κοντά μου με μία μυξούλα να κρέμεται απειλητικά κι ένα τεράστιο κατακόκκινο μήλο στα χεράκια - λουκανικάκια της... Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ήδη είχε κόψει μία δαγκωνίτσα... Έντρομη κράτησα την αναπνοή μου για 1 δευτερόλεπτο, να δω αν σκοπεύει να πνιγεί πρωί πρωί... Αλλά, όλα μία χαρά... Από εκείνη τη μέρα τις δίνουμε ολόκληρο το μήλο και δεν έχει πάθει τίποτα το μικρό μας! 

Της σκούπισα τη μυξούλα, της έβγαλα και φωτογραφίες!

Αν δε σας έκανα να συχαθήτε πρωινιάτικα, δείτε και τη σύνθεση τώρα...

Βασισμένο στο όμορφο σκετς της Μελένιας...

Και αφού έχει και έντονο κόκκινο και μεγάλα γράμματα (τι εννοεί bold;), λέω να συμμετέχω και στο Be Bold.

Αυτά στα σύντομα!

Και μην ξεχνάτε! 

Ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα!

Καλή σας μέρα!

Mini Berlin

Ναι! Ναι! Τα κατάφερα! Αποτέλειωσα πριν λίγο το αλμπουμάκι που έχω ξεκινήσει εδώ κι ένα μήνα (και βάααααλε!)...
Δύο χρόνια περάσανε από την τριήμερη επίσκεψή μας στο Βερολίνο, 9 με 13 Φλεβάρη του 11 για μία γεωπονική έκθεση που ήθελε να δει ο Παναγιώτης...
Κι όλας δύο χρόνια! Η Πετρούλα ήταν στην κοιλιά μου ακόμα...

Κοίτα να δεις, δύο χρόνια μετά, ίδια εποχή... πάλι τα ίδια... χι χι!

Λοιπόν, τα συναισθήματα από αυτό το ταξίδι ήταν ανάμεικτα...
Το κλίμα μου φαινόταν λίγο βαρύ - ίσως έφταιγε και που είχε συνεχώς συννεφιά και κρύο... Οι άνθρωποι βάζανε το κεφάλι κάτω και περπατούσαν... Μου φαίνονταν κάπως σκυθρωποί εμένα...

Πολλά μνημεία πάλι, είναι κανονική αντιγραφή... Ό,τι έχει σχέση με ομορφιά, πρέπει να είναι αντιγραφή εκεί...

Από την άλλη, βλέπεις τη γερμανική οργάνωση και ζηλεύεις κάπως. Καθαριότητα, σεβασμός...

Να, λοιπόν, μία γρήγορη ματιά στα μέρη που επισκεφτήκαμε, μέσα από το νέο μου άλμπουμ! Τα υπέροχα χαρτιά είναι της Mariposa και δέσανε καλά, νομίζω, με τη χλύδα που είδαμε...

Στην AlexanderPlatz με λίγο γκέσο και σπρέι...

Λίγη τεχνολογία...

Κι εδώ διπλή φωτογραφία... Στο όμορφο Potsdam...

Θερμοανάγλυφο αριστερά, ενώ δεξιά...

η φωτογραφία (το φιλί μέσα στον παλιό καθρέπτη) που με οδήγησε να βάλω το άλμπουμ στο GC και στο S&G love challenge...

Η παραπάνω φωτογραφία είναι από το εσωτερικό του παλατιού. Κρίμα δεν προλάβαμε να περπατήσουμε στους περίφημους κήπους...

Θερμοανάγλυφος πολυέλαιος και μια πορτούλα - βιβλαράκι - ξενάγηση στο εσωτερικό του παλατιού...

Λίγο γκέσο και σπρέι για το τέλος...

Το οπισθόφυλλο με το αλυσιδο-μανταλάκι που συναρμολόγησα για να κλείνει το άλμπουμ...

Οι εσωτερικές σελίδες είναι όλες τσεπούλες κι έχουν κι άλλες φωτογραφίες μέσα - βλέπετε ίσως κάποια αφτάκια να προεξέχουν- αλλά μη σας κουράζω άλλο!

Τώρα θα αργήσουμε βλέπω για ταξιδάκι στα εξωτερικά... 

Να είστε καλά!!!

Καλή Χρονιάααααααααααααααααα....

Να 'μαι κι εγώ, μετά από τόσο καιρό!
Ένα Χρόνια Πολλά, καθυστερημένο, ήθελα να πω!

Εδώ και λίγο καιρό διανύω μεταβατικό στάδιο, και νιώθω κάπως διαφορετικά, σα να άλλαξαν ξαφνικά οι προτεραιότητες... Βασικά, είμαι εγκυούλα - ξανά... ΄
Σ΄αυτή την εγκυμοσύνη νομίζω πως βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά και σα να νιώθω ότι αγαπάω περισσότερο την οικογένειά μου. Ειδικά στο Πετρούλι αφιερώνω πολύ περισσότερο χρόνο αφήνοντας δουλειές σπιτιού και κατασκευές λίγο στην άκρη...

Για εβδομάδες δεν μπορούσα καν να κάτσω στον υπολογιστή, επειδή κάθε τύπου οθόνη με ζάλιζε... Αλλά τελευταία που είμαι καλύτερα, κάνω κάτι γυροβολιές στην μπλογκογειτονιά και θαυμάζω τις όμορφες δημιουργίες σας!

Οπότε... Χρόνια Πολλά και καλές δημιουργίες, κορίτσια!

...

Κι επειδή, "γεια" με άδεια χέρια δε μου πάει, να κάτι απλό που έχω φτιάξει εδώ και καιρό...
Μία ζυμαροκαρτούλα που πόζαρε τελευταία στιγμή για τη φωτογράφιση, στο ταμπλό του αυτοκινήτου, λίγο πριν παραδοθεί σ' ένα μπόμπιρα που βαφτίστηκε λίγη ώρα αργότερα...

Τα ΜΜΜ που βλέπετε γύρω γύρω, είναι ζυμαρικά βαμμένα με ακρυλικό και βερνίκι...

...

Αυτό το παιδί, κοντεύει να μας φάει...
Για να δείτε τι εννοώ...

Καλό βράδυ!