Ξεκινάμε με τα αλμπουμάκια της Θεσσαλονίκης, όπου κάναμε Πρωτοχρονιά και δεχτήκαμε την ζεστή φιλοξενία της κουνιάδας μου και της οικογένειάς της! Τα ανήψια μου λέγονται Σύλια και Γιαννάκης και πάνε στο Δημοτικό. Πριν φύγουμε, λοιπόν, για πάνω και καθώς έτρεχα να φτιάξω βαλίτσες - όπως πάντα - πετάω σε μία τσάντα τις συλλογές Little Girl και Little Boy, μερικά punches, κάτι κορδελίτσες και μερικούς φακέλους... Και κάτσαμε με τα ανηψούδια και κόβαμε και κολλάγαμε χαρτιά σε εντατικούς ρυθμούς και το καταφχαριστηθήκαμε. Αυτοί οι κόπτες πολύ αρέσουν τελικά! Να μία γεύση από τα αλμπουμάκια τους:
Φτιάξαμε κι ένα μικρότερο με το Συλιάκι για την καλή της φίλη που θα είχε γενέθλια της επόμενες μέρες, αλλά φώτο δε βγάλαμε...
Συνέχεια έχει ένα πολυταξιδεμένο άλμπουμ χριστουγεννιάτικο, που από Κιάτο πήγε Παραμυθιά, δεν πρόλαβε τους παραλήπτες τους, ξαναγύρισε Κιάτο και τώρα ταξιδεύει για Αγγλία. Σε αυτό το άλμπουμ τα χαρτιά ήταν τόσο όμορφα και περιποιημένα που δεν ήθελα να τα φορτώσω και πολύ. Πρωτοτύπησα και με τον τρόπο ένωσης των φακέλων - πόσο έχω συμπαθήσει τους φακέλους! - βάζοντας τη "γλώσσα" του επόμενου φακέλου στο άνοιγμα του προηγούμενου και τη "γλώσσα" του πρώτου να αγκαλιάζει όλους τους υπόλοιπους. Έτσι, δε χρειάστηκε να βάλω κρίκους ή άλλο συνδετικό μέσο... Το εξώφυλλο το αγάπησα πολύ. Επίσης, έβαλα και διάφορες ετικέτες μέσα στους φακέλους να τις τοποθετήσουν όπου θέλουν οι φίλοι μου...
Για το τέλος άφησα κάτι που μου έχει φάει την ψυχή τόσο καιρό και ακόμα δεν έχω ολοκληρώσει. Έκανα το λάθος και ξεκίνησα με έτοιμο κομμένο χαρτονένιο άλμπουμ που κάνει γύρω γύρω αυτό το φουσκαλωτό σχήμα και αφού κόλλησα τα χριστουγεννιάτικα χαρτιά, έπρεπε να λειάνω αυτό το γύρω γύρω... Ατελείωτη διαδικασία με κοπίδι ή ψαλίδι και πολύ απογοητεύτηκα, γιατί δε γίνεται να μη μείνουν κομματάκια χαρτί. Άσε που καταέγδαρα και το χαρτόνι σε πολλά σημεία. Έτσι, το πέρασα με ακριλικό λευκό να κάνει και εφέ (τρομάρα του), αλλά θέλει κι άλλο να καλύψει την αποτυχία...
Αν κάποτε το τελειώσω, θα βάλω και φωτογραφίες από το μέσα....
Αυτά, λοιπόν, τα παλιά!
Φιλιά!