Καλησπέρα! Βρήκα λίγο χρόνο και είπα να ξεσκονίσω το ηλεκτρονικό μου σπιτάκι! Βέβαια, είχα και αφορμή... Στο φετινό μου σχολείο έχω γνωρίσει συνάδελφο craftoholic (αν υπάρχει τέτοια λέξη) και πολύ έχω χαρεί! Γιατί τα χόμπι έχουν κι αυτά τη δική τους γλώσσα, και είναι ωραίο να επικοινωνείς μέσω αυτής με ομοχομπίστες (αν υπάρχει κι αυτή η λέξη)... Επιπλέον, έμαθα σήμερα πως και σε άλλη μία συνάδελφο αρέσει η ιδέα να ανακατευτεί με μπογιές κτλ... Αυτό που πρόσεξα όμως μέσα από τη συζήτηση των τριών μας και την ανταλλαγή φωτογραφιών από πρόσφατες δημιουργίες μας - αναπαλαιώσεις, είναι πως τα πρόσωπά μας έλαμπαν (εγώ δεν με έβλεπα, βέβαια, αλλά το ένιωθα!) που μιλούσαμε για αυτά τα πράγματα! Και αυτός είναι ο στόχος τελικά, δεν είναι; Να ομορφαίνουμε τη ζωή μας!!! Και μέσω της διαδικασίας, και μέσω του αποτελέσματος!

        Έτσι, είπα να αναρτήσω τις δύο αναπαλαιώσεις που έκανα μέσα στις γιορτές των Χριστουγέννων...

Και το πριν (στο κανελλοπαππουδί...)

Και η δεύτερη αναπαλαίωση... Αταίριαστες μεταξύ τους καφέ κορνίζες, που ενώθηκαν, βάφτηκαν - τρίφτηκαν κάμποσες φορές, και με απλές τεχνικές (βαζελίνη και κρακελέ σε σημεία) έγιναν σύνθεση παλιακιά... Τα καρφάκια στην κάτω αριστερή κορνίζα είναι τα κεφαλάκια από πινέζες... Έτσι, για λίγο ανάγλυφο παραπάνω!

Αυτά, και να χαμογελάμε οκ;
Φιλιά!!!

Εμείς, οι τέσσερις... με βοτσαλάκια!

Βλέπω τόσες κατασκευές να κυκλοφορούν... Ε, με τρώγανε τα χέρια μου για κάτι απλό, γρήγορο και όμορφο... Πρώτη φορά μάζεψα κάμποσα θαλασσόξυλα - μα τι ωραίο υλικό κι αυτό! Και φυσικά βοτσαλάκια... Και σε λευκό καμβαδάκι που είδα την αντίστοιχη ιδέα έδειχνε τέλεια, αλλά εγώ δεν μπορούσα να μην επεξεργαστώ λιγάκι το φόντο... Να, λοιπόν, οι τέσσερίς μας, με βοτσαλάκια...

Και κάτι που έφτιαξα πέρυσι, πάλι με καλοκαιρινή διάθεση και τζιτζιρλόνια από το θησαυροφυλάκιο άχρηστων - πολύτιμων αντικειμένων μου, αλλά νιώθω πως κάτι του φταίει - σαν κάτι να λείπει... (ίσως έπρεπε να χρωματίσω το λουλούδι ή κάποιο άλλο στοιχείο;)...

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!

Φτιάχνοντας το δικό μου personal planner!

Πάντα ήθελα να φτιάξω κάτι από μένα για μένα που θα το έχω μαζί μου συνέχεια και θα μου είναι και χρήσιμο και που δε θα το πετάξω όταν ολοκληρώσει την αποστολή του. Συνεπώς το να φτιάξω ένα σκέτο ημερολόγιο ή organizer δεν έπαιζε... Άλλωστε είχα αγοράσει έτοιμα μέσα στα χρόνια τα οποία ούτε τα χρησιμοποίησα ιδιαίτερα, ούτε κράτησα τελικά...

Και όταν είδα πως είναι της μόδας αυτά τα planners ενθουσιάστηκα!!! Η ιδέα να εμπεριέχει λεπτομέρειες από την καθημερινότητα που δεν είναι ακριβώς προγραμματισμένα, μικρά (ή μεγάλα γεγονότα, συνάντηση με φίλους, μία βόλτα κλπ), το να μπορείς να σημειώσεις τα συναισθήματά σου, να κολλήσεις φωτογραφίες, ή και αυτοκόλλητα, με έκανε να θέλω να φτιάξω το δικό μου!!!

Στο πρώτο βιντεάκι που έτυχε να παρακολουθήσω βρήκα και αυτή την ιστοσελίδα http://scatteredsquirrel.com/printable/personal-planner/  που ήταν επιπλέον κίνητρο. Χρησιμοποίησα ένα πολύ αγαπημένο μου χαρτί που το φύλαγα για μένα και μόνο για μένα και ... έτοιμοοοοο!!!! Είναι μεγέθους 6 x 8,5 inches, οπότε χρησιμοποίησα τις εκτυπώσεις μισής σελίδας που διαθέτει αυτή η καλή κοπέλα του scatteredsquirrel...

Δύο πλαστικές θηκούλες (μία στην αρχή και μία στο τέλος) κομμένες από απλές πλαστικές προστατευτικές ζελατίνες... Στην έβαλα ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα (αν αλλάξει να μπορεί να βγει)...

Και μια και είμαι εκπαιδευτικός, ήθελα να ακολουθήσω το σχολικό έτος... Οπότε ξεκίνησα από το Σεπτέμβρη, τον οποίο άρχισα να συμπληρώνω...

Κάτι λίγο από το μέσα...

Στο τέλος δύο ακόμα tabs για σημειώσεις και τηλέφωνα...

Στον δεύτερο πλαστικό φάκελο κόλλησα ταινίες και μέσα έβαλα διάφορα scraps να υπάρχουν...

Και πίσω φάκελος για πιο μεγάλα χαρτιά ή αυτοκόλλητα...

Για να δούμε θα το ακολουθήσω μέχρι τέλους;

Ελπίζω να σας άρεσε!!!

Έχω πάρει φόρα με τα βιβλία... Στους επόμενους μήνες θα ακολουθήσει και το χριστουγεννιάτικο φυσικά!!!

Φιλιά!!!

Summer 2015

Αχ, e-σπιτάκι μου καλό! Έχω τόσο καιρό να σε επισκεφτώ! Πόσο σε πεθύμησα!!!!

Έλα να σου αφήσω να προσέχεις κάποια πραγματάκια που φτιάχνω εδώ και καιρό, μα δεν είχα βρει το χρόνο (και έναν σχετικά εύκολο τρόπο) να στα φέρω...

Καλώς ήρθες κι εσύ, επισκέπτρια χειροτέχνισσα! Κάτσε να σου προσφέρω μία - δύο αναμνησούλες μου!

Έλα να σου δείξω, σε πρώτη φάση, το πιο πρόσφατο σκραποβιβλίο μου, αυτό των καλοκαιρινών μας διακοπών! Πόσο το έχω αγαπήσει και αυτό, όπως και όλα τα πανομοιότυπα που έχω φτιάξει, όπως τα χριστουγεννιάτικα! Γιατί είναι ο πιο γρήγορος και ξεκούραστος τρόπος να συγκεντρώσω την καθημερινότητά μας, συχνά με λεπτομέρειες, που ζωντανεύουν τις φωτογραφίες!

Πήρα, λοιπόν, το μπλοκάκι με τα 6χ6 χαρτιά με αγαπημένα χρώματα και το πάτησα όπως ήταν στο bind - it - all και συμπλήρωσα με διακοσμητικά χαρτάκια και πολλά αυτοκόλλητα παιδικά, αφού η ζωή μας γύρω από αυτά κινείται, έτσι κι αλλιώς! Το λατρεύω, γιατί περάσαμε πραγματικά πολύ ωραία με τα μικρά. Δεν πήγαμε κάπου διαφορετικά... Πήγαμε πέρα - δώθε στα χωριά μας: Ασπρόκαμπο - Αμαλιάδα - Ασπρόκαμπο - Αμαλιάδα - Ασπρόκαμπο! Γυρίζαμε από το ένα  και οι βαλίτσες όπως έβγαιναν, ξανάμπαιναν στο αμάξι! Έτσι, απρογραμμάτιστα!!! Το ευχαριστηθήκαμε!!! Και είχαμε πολύ έντονη διάθεση για εξερεύνηση!!! Σα να πηγαίναμε για πρώτη φορά!!! Πολύ χάρηκα για τα μικρά μου!!!

Να μία γεύση, λοιπόν! Αν και βλέπω να προσθέτω κι άλλα πραματάκια...

 

 

 

Ελπίζω να πέρασατε κι εσείς όμορφα το καλοκαίρι σας!
Καλή σχολική χρονιά για τα παιδάκια σας!!!
Φιλιά!!!

Where My Heart Flourishes...

Wow!!! So beautiful colors.... and the old objects... and the strong quote.... I couldn' resist to make an L.O. inspired of the Jenuary board of Scrap Around The World! At first I thought I sould take a picture of my finger and a pencil balancing on it... But I usually prefer to discribe my feelings and my daily life through this hobby...

      

And what brings me balance in my daily life and since I am rasing two little children?

My job! At the school of my dream! The Second Chance School! Feeling so lucky to work there!!!

Love working with adults, in a free style way, helping them learn basic things and unlocking their talends really often! I describe the reasons that this place brings the smile on my face in the back of the L.O. with a looooong journaling...

The old style, the clock, the keys and the frames made me use papers from the Printery Collection. Clocks remind me of school (when will the bell ring?), but also that there is always time for an adult to take the second chance in education and make his dream come true by taking the title of the middle school... Keys for unlocking teacher's and students' hearts and talends, but also as a symbol of luck...
So keys are letting me participate at Jenuary's challenge of Scrap n' Pieces - Luck...

Numbers, and letter on the papers, and a pen to write and learn...
The paper of the base is from a past collection of 7 Dots Studio - Illumination, the quotes that describe my thoughts and feeilings so well are from the same collection two...

Butterflies for the uplift of the soul and spirit (always a favor symbol for me), and the flowers that flourish into my heart...


There is always a second chance in life!

Love - Joy - Peace

Καιρό πάλι έχω να μπω στο αγαπημένο μου μπλογκοσπιτάκι... Όλο και κάτι φτιάχνω, αργά αργά, στα κλεφτά, και η αλήθεια είναι πως κάτι μίνι αλμπουμάκια που έχω φτιάξει κατά καιρούς, δεν τα έχω φιλοξενήσει εδώ μέσα...

Ωστόσο εδώ κι ένα μήνα φτιάχνω το χριστουγεννιάτικο άλμπουμ μου - έχοντας φάει κόλλημα κι εγώ από πέρυσι - με υλικά που έχουν περισσέψει από άλλες χρονιές (του χρόνου μου υπόσχομαι να πάρω ολοκληρωμένο κιτ)...

Αυτό έφερα κι εγώ μαζί μου εδώ στην Αμαλιάδα να το προχωρήσω, μαζί με ένα σακουλάκι με τα περισσεύματα, κομματάκια και ελάχιστα έτοιμα διακοσμητικά, ένα ψαλιδάκι και μία κόλλα... Και φυσικά το selphy...
Και δεν ξέρω τι ανάγκη πάλι με έπιασε και είπα μετά από καιρό να κάνω μία σύνθεση, πραγματικά με ελάχιστα υλικά...

Να σας πω... είχα πεθυμήσει να κάνω μία σύνθεση απλή, μόνο από κομμάτια χαρτί... 

Βασικά, πρέπει να είναι η πιο οικονομική σύνθεση που έχω φτιάξει... Αλλά δεν περίμενα πως το κίτρινο (που δεν είναι αγαπημένο μου χρώμα) με το κόκκινο και το παλιακό μπεζ θα έδεναν έτσι... Μου είναι πολύ ευχάριστη στο μάτι - στο δικό μου μάτι, τουλάχιστον ;)

Καμιά φορά όταν τα υλικά είναι ελάχιστα επικεντρώνεσαι σε αυτά, χωρίς να χάνεσαι... Και γίνεσαι παραγωγικότερος και πιο εφευρετικός ίσως...
Έτσι, το φακελάκι πίσω από τη φωτογραφία είναι αναδιπλωμένη ετικέτα από αυτοκόλλητα, ή η ημερομηνία πάνω δεξιά είναι από την εκτύπωση της φωτογραφίας στο selphy (δεν έχω πάρει γραμματοσειρά μαζί μου - χο χο)...
Μπορείς να με πεις και τσιγγούνα, μπορείς να με πεις και οικολόγα, λόγω ανακύκλωσης... :Ρ

Η μέρα των Χριστουγέννων ήταν για μας απλή, ήρεμη και πολύ ζεστή! Πραγματικά νιώσαμε έτσι αγαπισιάρικα και χαρούμενα και ειρηνικά...

Αγάπη - Χαρά - Ειρήνη σε όλους!
Και Καλή Χρονιά, φυσικά!

Φιλιά!!!

Protect your Soul...!

Ήταν κάπως έντονος αυτός ο μήνας... Και όταν τα συναισθήματα προκαλούνται να βάλουν... φτερά... ε, να τι μπορεί να προκύψει... ;)

Για το Scraps n' Pieces του Οκτώβρη με θέμα όμορφο θέμα και χρώματα...

 

Φιλιάαααα!!!!

H βάφτιση του Δημητράκη μας, οι ανεμόμυλοι και το παραμυθοευχολόγιο!

Νομίζω πως τα πιο απλά πράγματα μπορούν να είναι τόσο όμορφα και μαγευτικά για ένα παιδί, όπως μια μπάλα, ένα μπαλόνι, ή μία σβούρα, ή ένας ανεμόμυλος. Οι ανεμόμυλοι για μένα είναι κάτι ξεχωριστό, είναι τόσο χαρούμενοι και παιχνιδιάρικοι! Έχουν χρώμα και κίνηση!!!

Έτσι, 2,5 χρόνια πριν που επέλεγα το θέμα και έφτιαχνα προσκλήσεις, μπομπονιέρες και ευχολόγιο για το Πετρούλι μας, είχα αποφασίσει πως άμα κάνω αγοράκι θα βάλω θέμα ανεμόμυλους...

Έκανα, λοιπόν, και τον αγόραρο και ήρθε η ώρα του μπλουμ!

Ανεμόμυλοι το θέμα μας, φυσικά! Αλλά δε θα προλάβαινα να τους φτιάξω, οπότε έπρεπε να παραγγείλω! Εντάξει, είναι λίγο πλαστικοί οι έτοιμοι, αλλά δεν παύουν να είναι χαρούμενοι! 

Ναι, αλλά οι προσκλήσεις να μην έχουν κάτι σε ανεμόμυλο; Η κοπέλα που θα μου έφτιαχνε τις μπομπονιέρες, δεν είχε κάτι αντίστοιχο...

Κι έτσι πήρα τις ταπεινές μου νερομπογιές κι έκανα μια ζωγραφιά... το Δημητράκη μας ανεμόμυλο να κρατά...

Και με λίγη ποιητική διάθεση, έτοιμη η πρόσκλησή μας:

Και η ζωγραφιά η ίδια έγινε εξώφυλλο για το ευχολόγιο, που όμως δε γινόταν να έχει τις σελίδες του λευκές. 

Κι έτσι, γέμισε με ζωγραφιές... 

Αλλά και οι ζωγραφιές, έπρεπε να λένε κάτι, μια ιστορία...

Κι έτσι προέκυψε ένα παραμύθι, γραμμένο με ρήμα... ένα ευχολόγιο - παραμύθι...

Να, λοιπόν, ο μικρός Δημήτρης και οι ανεμόμυλοι... 

Και μια γεύση από τα μέσα...

Και το αγαπημένο μου δισέλιδο:

Πολύ χάρηκα που οι καλεσμένοι μας με χαρά το διάβασαν και κάποιες από τις ευχές ειδικά είναι ιδιαίτερα εμπνευσμένες!!! 

Έχω καιρό να ασχοληθώ με πιο σκραμπουκικά πράγματα, αλλά μου άρεσε τόσο πολύ που εξελίχθηκε έτσι όλο αυτό που μου κάνω εντύπωση πόσο Κυριακούλα ένιωσα!!! Νομίζω πως δεδομένου θέματος θα μπορούσα να το επαναλάβω πολλές φορές!!! 

Πώς σας φαίνεται η ιδέα;;; 

Καλό μήνα και καλή σχολική μας χρονιάαααα!!!!